Dit hierboven is de grote machine die ervoor zorgde dat Meneer Teyler energie kon opwekken en opslaan.

Bezoek Teylers museum in Haarlem.

Met onze klas M3f hebben wij vrijdag 10 juni een bezoek gebracht aan het Teylers museum in Haarlem. Het museum heeft zijn naam gekregen door Meneer Teyler. Meneer Teyler was een rijk man en deed veel met elektriciteit. Hij wilde graag dat er na zijn dood een soort tentoonstelling kwam voor zijn stukken en wetenschappen. Dus zo gezegd zo gedaan. Meneer Teyler deed veel met elektriciteit en wilde aan de andere mensen laten zien wat je er allemaal mee kon. De collectie die daar staat gaat voornamelijk over wat je allemaal met elektriciteit kon doen volgens Teyler. Zo staat er een hele grote machine die aantoont hoe elektriciteit wordt opgewekt. Aan het begin van de machine staan twee hele grote glazen schijven met daartussenin een paar dikke lappen stof. Als je aan die glazen schijven ging draaien werd er energie opgewek en richting een koperen bol gestuurd. Vanaf die bol sprong de energie over op een andere bol. Die andere bol stond ongeveer op 30 cm afstand. Er werden dus grote vonken elektriciteit overgebracht. Zodra de elektriciteit op de andere bol was overgebracht werden ze in een soort flessen opgeslagen. Deze flessen moet je zien als accu's. `de " flessen" zorgen ervoor dat de elektriciteit wordt opgeslagen en gebruikt kan worden voor bijvoorbeeld dingen opladen. Meneer `Teyler wilde hiermee bewijzen dat je elektriciteit kon opwekken en gebruiken voor andere doeleinden. De mensen die daar rond aan het kijken waren, waren vooral wat oudere mensen. `Hoewel er wel veel jonge mensen werken. Wij gingen ook naar een speciale ruimte waar er ook allerlei kleinere machines stonden. Dit waren bijvoorbeeld kleine proefjes waaraan je kon zien hoe het werkte in het groot. Verder waren er nog een aantal stukken dat met geluidstrillingen te maken hadden. Zo had je 2 grote koperen schalen in de voor van een kom. In de ene schaal stond een klein klokje. Dit klokje hoorde je als je goed luisterde tikken. Ze hadden de schalen zo geplaatst dat je het klokje in de andere schaal hoorde tikken. Dit kwam door de geluidstrillingen. Dit vond ik ook het meest interessantste stuk. Ik vond het een leuke ervaring en heb er veel van geleerd.